Το όνειρο ελπίδα πως θα βγει
στο βάθος της καρδιάς μου το κρατούσα
μα φάνηκες αγάπη μου εσύ
κι αλήθεια έγινε ό,τι ζητούσα

Τα χείλη μου αγγίζεις και μεθώ
μ’ έρωτα τις μέρες μου γεμίζεις
είσαι η αιτία που γελώ
στον άνεμο το φόβο μου σκορπίζεις

Είσαι το λιμάνι που έψαχνα καιρό
κράτα με εκεί αιχμάλωτό σου
άσε με να βρω το θησαυρό
ναυάγιο να γίνω στο βυθό σου

Μαζί σου έχω μάθει τι θα πει
εγώ όλες τις μάχες να κερδίζω
μακριά σου μοιάζει ο κόσμος φυλακή
γι’ αυτό από κοντά σου δε θα φύγω