Ρύποι ήχων, ρύποι στίχων,
ρύποι ευτελών εντύπων
γενικώς, κραιπάλη ρύπων
αυτοχθόνων και εποίκων.
Κατασκηνωτών κακίστων
ρύποι, ατέλειωτων αχρήστων.
Δυσωδία εσμών μεγίστων
...καταναλωτών απλήστων!

Ρύποι αλλόθρησκης ασκήμιας
και εκπορνευμένης γύμνιας.
τετριμμένων θεαμάτων,
κι’ ενοχλητικών ασμάτων.
Ρύποι...αθλίως στοιβαγμένων
δίκαιων κι’ αδικημένων
πάγκοινης γενιάς, πληβείων
επί των πεζοδρομίων!!

Ρύποι... φίλων, ρύποι σκύλων
υλακτώντων και οργίλων
φωνασκώντων πλανοδίων
δηλωμένων η αδήλων.
Ρύποι οσμών βοθρολυμάτων
... πάμφθηνων συναισθημάτων.
ψεύδους ρύποι, αμαρτίας
και αθρόας επαιτείας.

Ρύποι έργων, ρύποι λόγων,
της πολιτικής αφρόνων,
ευρυτάτης θυμηδίας
κι ανεξάντλητης βλακείας!
Εν ριπή οφθαλμού απορρίπτων
υπογράφω, εισέτι ρύπον
μετά χλευασμού πριν είπων...
Έλλην, Βασιλεύς των ρύπων!