Πώς να σου πω, αγάπη μου, πως δεν πονώ, δεν κλαίω,
τα μάτια μου σου δείχνουνε πώς πέρασα τη νύχτα,
μα κάποια λύση βρέθηκε και τώρα σου τη λέω,
τα χέρια μου στα χέρια σου για λίγη ώρα σφίχτα.

Κι άσε με να φύγω, να φύγω, να φύγω,
απορείς, μα τώρα μόνο αυτό ποθώ,
κάθε πόνου δάκρυ το πνίγω, το πνίγω,
άσε με να φύγω για να λυτρωθώ.

Νύχτες πολλές ξαγρύπνησα για να `βρω τι θα κάνω,
επόνεσα, κουράστηκα να βρω μια κάποια λύση,
μα πάντα αποφάσιζα μαζί σου να πεθάνω,
να σέρνομαι στο πλάι σου ως της ζωής τη δύση.

Κι άσε με να φύγω, να φύγω, να φύγω,
απορείς, μα τώρα μόνο αυτό ποθώ,
κάθε πόνου δάκρυ το πνίγω, το πνίγω,
άσε με να φύγω για να λυτρωθώ.

Να φύγω, να φύγω,
να φύγω, για να λυτρωθώ.