Ένα καράβι έρχεται,
Χριστέ μου, για ν’ αράξει,
να στείλω στο πουλάκι μου
πουκάμισο ν’ αλλάξει.

Τα έρημα τα ξένα,
ν’ ανάψουν, να καούν,
μου πήραν την αγάπη μου
και μου την τυραννούν.

Της Παναγιάς της έταξα
κεράκι και λιβάνι,
να σε πηγαίνει, αγάπη μου,
σε ήσυχο λιμάνι.

Της θάλασσας το κύμα
δεν έχει τελειωμό
κι εμένα τα ματάκια μου
δεν έχουν στερεμμό.

Τα έρημα τα ξένα,
ν’ ανάψουν, να καούν,
μου πήραν την αγάπη μου
και μου την τυραννούν.