Του ρολογιού το χτύπημα
τα βράδια σταματάει
η ώρα τότε δεν περνά
κι η μνήμη σεριανάει

Και τότε πιάνουν το χορό
της γης οι πικραμένοι
μες στη ζωή ένας σκοπός
είναι αυτό που μένει

Μ’ ένα ζεϊμπέκικο σκοπό
της γης οι πικραμένοι
χορεύουνε και τραγουδούν
αυτή η νύχτα μένει

Είναι μεγάλος ο καημός
είναι μακρύς ο πόνος
είναι βαρύς ο στεναγμός
γι’ αυτόν που μένει μόνος

Κι αφού η νύχτα δεν περνά
ούτε γυρίζει πίσω
ένα ζεϊμπέκικο παλιό
θα βγω να τραγουδήσω