Μαγεμένη γυρνάω
σαν ψες στα σκοτάδια
το βλέμμα χαμένο
και η μνήμη μου άδεια

Αλλόκοτες λέξεις
φυτεύω στο χώμα
σ’ αυτές θα σκοντάφτω
για χρόνια ακόμα Σ

μιλεύω στην πέτρα
τον άγριο θεό μου
αφήνω σιμά μου
να παλιώνει ο καιρός μου

Σαν ένα πουλόβερ
λιωμένο απ’ τα χρόνια
που δεν είναι της μόδας
μα αντέχει στα χιόνια

Λυμένες κλωστές σου
ξηλωμένες ραφές μου
φοβάμαι πως μοιάζω
με τις μουσικές μου