Έκανα μια φωτιά, όντας εγκαταλειμμένος
απ’ το γαλάζιο,
Μια φωτιά για να’ μαι ο φίλος της
Μια φωτιά για να με εισαγάγει μες στη
νύχτα του χειμώνα
Μια φωτιά για να ζω καλύτερα.
Της έδωσα όσα μου΄χε δώσει η μέρα
Τα δάση, τούς θάμνους, τα σταροχώραφα,
τ’ αμπέλια
Τις φωλιές και τα πουλιά τους, τα σπίτια και τα κλειδιά τους
Τα έντομα, τα λουλούδια, τις γούνες, τις γιορτές.
'Έζησα στο μόνο θόρυβο των φλογών που
τριζοβολούν
Στη μόνη ευωδιά της ζέστας τους
Ήμουν σαν ένα πλοίο πού κυλάει μες στο
κλειστό νερό.
Όπως ένας νεκρός δεν είχα παρά μόνο
ένα στοιχείο.