Μακριά τα μαραμένα άνθη από τις διακοπές των αλλονών
Ένα τόσο δα τοπίο να φτάνει
Οι φυλακές της ελευθερίας σβήνουνε
Έχουμε για πάντα
Αφήσει πίσω μας την ελπίδα που φθείρεται
Μέσα σε μια πόλη ζυμωμένη με σάρκα και με ένδεια
Με τυραννία.