Ο θάνατος τους γαργαλούσε με τρυφερά χρώματα.

Τον πήραν τον ποιητή τον σήκωσαν ψηλά
στα φουσκωτά πολύχρωμα μπαλόνια τους
στη μέση της πλατείας.

Κόσμος πολύς μ’ αρώματα και ακριβά ρούχα
αφηρημένοι υπάλληλοι και μισθωμένοι ραβδοσκόποι.

Τόση ένδεια.
Φοβόμαστε τα χείριστα.