O ζωντανός ο χωρισμός,
το λέει και το τραγούδι
παρηγοριά δεν έχει,
από την ώρα που `φυγες
έχει βουρκώσει ο ουρανός
κι η θλίψη σιγοβρέχει.

Παρηγοριά έχει ο θάνατος,
το λέει και το τραγούδι
και λησμοσύνη ο χάρος,
πέτρα που δε μετακυλά
κι ασήκωτο μολύβι
του χωρισμού το βάρος, το βάρος.

Kοιτάζω την εικόνα σου,
παιδί μου αγαπημένο
παρηγοριά για να βρω
και το γλυκό χαμόγελο
της ζωγραφιάς σου κάνει
τον πόνο μου πιο μαύρο.

Η αγάπη πάντα είναι διπλή,
το λέει και το τραγούδι
μα ο καημός περισσός,
άξαφνα μες στη μοναξιά
πληγώνει και τρομάζει
σαν ψέμα και σαν μίσος, σαν μίσος.

Η αγάπη πάντα είναι διπλή,
το λέει και το τραγούδι
μα ο καημός περισσός,
άξαφνα μες στη μοναξιά
πληγώνει και τρομάζει
σαν ψέμα και σαν μίσος, σαν μίσος.

O ζωντανός ο χωρισμός,
το λέει και το τραγούδι
παρηγοριά δεν έχει,
από την ώρα που `φυγες
παιδί μου αγαπημένο
ο νους μ’ εσένα τρέχει.