Σαν Βραδεμβούργιο του Μπαχ σε φυλακή
έτσι ακούστηκε η φωνή σου στη ζωή μου.
Σκέφτηκα τότε τι μπορώ και τι δεν ήμουν
και τι δεν έχω στη ζωή προοπτική.

Απ’ το τηλέφωνο η φωνή δεν ωφέλει
πρέπει και κάποια μας συνάντηση να υπάρχει,
όσο ζεστή και αν είναι κάποτε η στάχτη
φωτιά δε γίνεται να ανάψει το φιλί.

Έχω εισιτήριο για τόπους μακρινούς
μα τα ταξίδια μας δε πρόκειται να γίνουν.
Ο έρωτας μας δυο κεράκια που αργοσβήνουν
ηθοποιούς θα μας θυμίζουν σκοτεινούς.

Απ’ το τηλέφωνο η φωνή δεν ωφέλει
πρέπει και κάποια μας συνάντηση να υπάρχει,
όσο ζεστή και αν είναι κάποτε η στάχτη
φωτιά δε γίνεται να ανάψει το φιλί.

Κι αν Βραδεμβούργιο θυμίζει μια φωνή
εγώ ζητώ να ενωθώ, να πάρω ρεύμα,
απ’ το σώμα το δικό σου και το αίμα
πριν να με στείλεις πάνω στη Γεθσημανή
φωτιά δε γίνεται να ανάψει το φιλί.