Αποβραδίς τ’ ασπρόρουχα στυμμένα,
βρέχει αδιάκοπα,
δεν είναι ο καιρός της πλύσης,
ας εκμεταλλευτώ των συσκευών τις λύσεις.
Τη μπάλα που το χνούδι μαγνητίζει
δε λησμονώ στο στεγνωτήριο να ρίξω,
για να `ναι η αίσθηση απαλή
στην επαφή του δέρματος με ρούχο.
Κι αφού ρυθμίσω το διακόπτη,
στις μέγιστες στροφές,
στη μίνιμουμ ώρα,
τους υδρατμούς των τοίχων θα υγροποιώ.
Στεγνώνει η αγάπη μέρα με τη μέρα,
κι εγώ με τη συνειδητοποίηση,
πως δεν έχω διακόπτη:
όλες οι συσκευές μου
σε χρονοκαθυστέρηση...