Κερνάει μωρέ, κερνάει κρασί, κερνάει κρασί και πίνει
Για δυο ματάκια όμορφα που τον πονούν και κλαίει.

Γιατί πονάς, γιατί πονάς, γιατί πονάς και κλαίγεις
Είν’ τα μαλλιά της καστανά στις πλάτες της ριγμένα
Αγγέλοι τα χτενίζουνε με διαμαντένια χτένια.

Για τις χαρούμενες καρδιές, βραδιάζει ξημερώνει
Μα εμένα η έρμη μου η καρδιά, κλαίει και δε μερώνει.