Σινικό τείχος να μας πετρώνει
είπες μασώντας φύλλα μαύρου τσαγιού
στάση λωτού το φύλο σου ν’ ανοίγεται

και ας
σε ξυλόγλυπτο Βούδα
χάσκει η ξαγρύπνια τ’ οργασμού μου.

Τσάι oolong θ’ αποστραγγίζω τα χάδια σου
είπες ανάμεσα σε πράσινο και μαύρο η φωνή σου
βαριά απουσία υδρατμού σε φλιτζάνι
που σε χείλη αποχνωτίζεται,

έτσι σ’ αποχνωτίζω απ’ τη σάρκα μου καλέ μου...