Στο γυρισμό απ’ τη μαύρη φυλακή
-που, από κουκί, η ζωή ήθελε μ’ αφήσει-
Αν μ’ εχτρεύεται η μοίρα βγάλτε κρίση
Απ’ τις αναποδιές που όλο μου στηεί.

Λέω πως αν ήταν δίκαιοι, λογικοί,
Ήσυχο πια είχε χρέος να μ’ αφήσει
Στο γυρισμό!

Μ’ αν θέλει με το ζόρι απ’ τη ζωή,
Καλά και σώνει, να με ξεκαμπίσει,
Ας δώσει ο Θεός γαλήνη ν’ αποχτήσει,
Σαν πάει κοντά του, η δόλια μου η ψυχή,
Στο γυρισμό!