Κάποιοι είναι νέοι και τίποτα
Άλλο και,
Κάποιοι είναι γέροι και τίποτα
Άλλο
Και κάποιοι βρίσκονται ενδιάμεσα και
Μόνο.

Και αν οι μύγες ντύνονταν
Και όλα τα κτήρια καίγονταν
Με μια χρυσή φωτιά,
Αν ο ουρανός λικνιζόταν σα χορεύτρια
Της κοιλιάς
Και όλες οι ατομικές βόμβες άρχιζαν
Να κλαίνε,
Κάποιοι θα ήταν νέοι και τίποτα
Άλλο και
Κάποιοι θα ήταν γέροι και τίποτα
Άλλο,
Και οι υπόλοιποι θα ήταν το ίδιο
Θα ήταν το ίδιο και οι υπόλοιποι.

Οι λίγοι που είναι διαφορετικοί
Εγκαίρως εξαλείφθηκαν
Απ’ την αστυνομία, τις μανάδες τους
Τους αδελφούς τους, τους άλλους
Από τους ίδιους τους εαυτούς τους.
Βλέπεις μονάχα ό,τι
Έχει απομείνει.

Είναι
Φοβερό.