Μετρώντας τα κόκκινα άστρα κι εκείνα που έχουν το χρώμα του δαμάσκηνου.

Ο ήλιος ανατέλλει από την πύλη της γλώσσας σου.

Οι ώρες μου νυμφεύονται τη σκιά.

Δεν αφουγκράζομαι πια για το τρίξιμο μιας καρίνας

Πάνω στις γυμνές πέτρες της αποβάθρας.