Δώστε ψωμί στον κόσμο. Μάλλον θα το αντέξουμε οικονομικά.
Ε, ναι, πρέπει να παραδεχτούμε πως ζούμε σε κάποια υποφερτή πολυτέλεια.
Φυσικά, το αξίζουμε, χάρη στην ανωτερότητα του τολμηρού επιχειρηματικού μυαλού μας
και στην ιδιαίτερη θέση μας στην τάξη των πραγμάτων.
Αλλά ας αναγνωρίσει επίσης η μεγαλοψυχία μας τη συνεργασία και τη σκληρή εργασία των απλών ανθρώπων.
Και, αφού δεν μπορούν να ζήσουν με ψωμί μόνο, και δεδομένου ότι τείνουν να γίνονται κάπως ανήσυχοι,
ας τους δοθούν επίσης μερικά πρόσθετα προνόμια για να ξεχνιούνται. Πράγματα όπως τηλεοπτικά θεάματα ντυμένα σε αστραφτερά όνειρα.

Αυτά τα προνόμια πρέπει να είναι ευχάριστα και να μην κεντρίζουν υπερβολικά το μυαλό.
Πρέπει να συμφωνούν με αυτά που οι απλοί άνθρωποι αισθάνονται εξοικειωμένοι και άνετα.
Με άλλα λόγια, πρέπει να είναι τα πράγματα που τους έχουμε ήδη διδάξει.
Αυτό θα ήταν μια ωραία και βολική απόσπαση της προσοχής μετά από την εργασία μιας σκληρής ημέρας.
Θα ήταν σαν μια υπόσχεση για τη διασκέδαση, τη λάμψη, τα πλούτη και όλων των ειδών τα όνειρα που επίκεινται.

Όπως έχουμε ενημερωθεί από τους συμβούλους μας, αυτά είναι τα πράγματα που έχουμε διδάξει επιτυχώς
αυτούς τους ανθρώπους να λαχταρούν. Η υπόσχεση για αυτά θα πρέπει να τους κρατάει ικανοποιημένους
και πρόθυμους να συνεχίσουν. Και μιας και εκτιμούν επίσης την ελευθερία, θα πρέπει πάντα να τους μαθαίνουμε
ότι είναι ελεύθεροι. Ελεύθεροι και ελεύθερες να ελέγχουν τη ζωή τους, να ακολουθούν τα όνειρά μας,
να αποκτήσουν τη λάμψη και τα πλούτη, ακόμα και να μας επικρίνουν εάν έτσι αισθάνονται. Αυτό θα πρέπει να τους κρατήσει ευτυχείς, ούτως ειπείν.

Και δε θα θέλαμε τίποτα λιγότερο για αυτούς τους ανθρώπους, ειδικά αφού η εμπειρία μάς έχει δείξει
ότι έτσι μένουν ήσυχοι και δεν προκαλούν περιττές φασαρίες.
Και επίσης γεμίζουν ενέργεια και μπορούν να εργάζονται σκληρότερα για να έχουν το ψωμί και τα θεάματά τους.
Και αφού αυτό λειτουργεί ξεκάθαρα προς όφελός μας, όλοι και όλες θα είμαστε ευτυχείς.