Μέρες βροχερές, μέσα μου κυλούν
νύχτες φωτεινές, ψάχνουν να σε βρουν
τρέμει η φωνή, όλα είσαι εσύ
δίχτυ η ψυχή σαν ζωή κρυφή

Μια ζωή, χάρτινη ζωή, καίγεται αργά μες στη μουσική
δώσ’ μου ένα χορό, δώσ’ μου μια στιγμή, πόση μοναξιά
πόρτα μου κλειστή

Κέρινα φτερά, πάνω μου φορώ
λιώνω στα μισά, πες πώς να σωθώ
μια φορά στο φως, πες μου σ’ αγαπώ
δρόμους σκοτεινούς, νιώ8ω θα χαθώ

Ποιος φοβάται τι, ποιος 8α γεννηθεί
κοίτα μη βραχείς

Χάρτινη ζωή...