Βγήκα στο δρόμο και αφέθηκα
στο πρωινό που μύριζε ψωμί
κάτι μου λέει πως τ’ ονειρεύτηκα
και θα με πάει σε χώρα μακρινή

Πρόσωπα και μάτια γελαστά
σε δρόμους και λεωφορεία
χέρια και χαμόγελα ζεστά
και μ’ έπιασε μια νοσταλγία

Έφτασα σπίτι μου και σάστισα
μπροστά στο σπίτι μου το πατρικό
κάτι μου λέει πως όλα άρχισαν
μ’ ένα ψωμί σταρένιο κι αχνιστό

Πρόσωπα και μάτια γελαστά
σε δρόμους και λεωφορεία
χέρια και χαμογελά ζεστά
και μ’ έπιασε μια νοσταλγία

Τρέχω με φόρα στο παράθυρο
να δω που βρίσκομαι και που πατώ
κι είδα μπροστά μου λίγο Φάληρο
κι αριστερά λιγάκι Υμηττό