Θα πάρω δρόμο μια βράδια
με μια φτερούγα στην καρδιά
και θα `ρθω να σε ξαναβρώ
θα πάρω δρόμους και στενά
και σταθερά και κινητά
ν’ ακούσεις πόσο σ’ αγαπώ

Σαλονίκη,
δεν αντέχω, δε βαστώ το χωρισμό
Σαλονίκη
σ’ ονειρεύομαι τις νύχτες και ξυπνώ
Λάμπουν τ’ άστρα
σαν δυο μάτια στο δικό σου ουρανό
Σαλονίκη
Σαλονίκη μου ποτέ δε σε ξεχνώ

Θα βγω στον Πύργο το Λευκό
στο Σειχ Σου και στο Ντεπό
και στα παλιά Λαδάδικα
να ζήσω νύχτες μαγικές
να σβήσω τόσες ξενιτιές
κι όλου του κόσμου τ’ άδικα