Κωπηλατώντας το χρόνο
με κωπηλάτες τις μνήμες
φτάσαμε στην ακτή της Κριμαίας
κρεμασμένη κι αυτή
ς ένα κλώνο του δένδρου
τη μοίρα να ορίζει "χρυσόμαλλο δέρας"
το χρόνο η σκιά.
Χιλιόμετρα η θάλασσα
στενά –συμπληγάδες –λευκά περιστέρια
-προ πάντων ερωδιοί-
Χυτό το καλούπι με τέχνη στολίζουν
Γραικοί, που τον Πόντο τρυγούν.
Δεσμώτης του χρόνου
στον Καύκασο κραίνει
σοφία του Νότου, τα μπράτσα προσμένει
σοφού, δυνατού Ηρακλή.
Φωνάζουν οι μνήμες;... Σινώπη...
Βραυρώνα....Ταυρίδα..Χερσώνα..
Γερό το σκαρί μας, με ξύλο Δωδωναίας
γερής κι αργασμένης δρυός
Χρυσάφι του απείρου-η τέχνη Ελλήνων-
τους Σκύθες στολίζουν με γνώση και φως.
Νομίσματα τέχνης, τοξεύουν σειρήνες
στον Βύζαντα λένε : Εδώ
Περάσματα μνήμης, λαοί αλιεύουν
ιχθύς και χαβιάρι, οξύρρυγχη γνώση Σοφών.
Κριμαία σου κραίνω –Πορφύρα βαμμένη-
με Πούσκιν με Τσέχοφ με Ντον
στρατοί Μπαλακλάβα, Γιαλός τώρα Γιάλτα
πορφύρα ειρήνης, βαμμένη. με αίμα λαών.
Εγγλέζοι και Γάλλοι και σκόνη απ’ τη μπότα ναζί
του Πόντου οι σφαγμένοι, εδώ αρμενίζουν
Αρμένιοι και ντόπιοι Ρωμιοί
κοιμάται η μνήμη, γεννά η ιστορία
τη βία, σα να `τανε χρόνια μαμή.
Σαν φάρσα προβάλλει –ανέκδοτο ίσως-
μα ζουν τραγωδία οι λαοί
Στη Λήμνο θαμμένοι
παιδιά νεαρών Αυστραλών
τι γύρευαν τότε στον πόντο της Έλλης.
γιατί οι συγκρούσεις λαών;
Γυρεύουν το μνήμα της Έλλης
την Τροία, τους δρόμους θαλάσσης
που χρόνια... Κεφαλλονίτες Γραικοί
εκεί έχουν τους τάφους, τα οστά τους προγόνους
ς αυτήν ακριβώς την ακτή
σε σένα προσμένουν θεέ του Καυκάσου
και κοίτα να βρεις Ηρακλή.
Την άλυσο κόψε και σαν Προμηθέας
προμήθευε Γνώση –Αξίες- Ζωή.
προμήθευε μύθους, θεούς και ανθρώπους
-προ πάντων θνητούς-και δώσε σοφία της γνώσης
ειρήνη....ψωμί...στους λαούς!!!