Βοήθεια! Μας βιάζουν με τη θέλησή μας
Βοήθεια! Καταχρώνται την ψυχή μας
Βοήθεια! Τα τέρατα παίρνουν τη μορφή μας
Στα βουρκωμένα μάτια μας
αχνοφαίνεται ο χαμένος παράδεισος
ενώ η σάρκα μας λάμπει
από τις ψευδαισθήσεις.
Μια λάβα η ψυχή μας,
αυτοκαταστρέφεται.
Και δεν μας έμειναν ποτάμια
να βουτήξουμε
Η μόνη εναπομείνασα θάλασσα,
η αλμύρα των ματιών μας,
ενώ οι πιο σκληροί
βαστούν ένα ξεσκισμένο λάβαρο,
φωνάζοντας στους δρόμους.
Πίσω από τη φλόγα,
μια μισοπεθαμένη ελπίδα
τρεκλίζει πάνω σε απωθημένα.
Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρουμε
Για την Ιθάκη έχουμε δρόμο ακόμη.