Aδυναμία ο έρωτας,
μεταγγίζεται από ψυχή σε ψυχή
σαν νοθευμένο αίμα
μία ασθένεια ευαισθησίας.

Σε έναν στενό καναπέ
χωρούν οι πιο μεγάλοι έρωτες
Πλαγιάσαμε ως μονό σώμα.

Όταν ξυπνήσαμε ήρθε η άνοιξη.

Τα πόδια σου κορμός δέντρου
βάστηξαν τον άνεμο
Aπό τα χέρια σου
σκορπίστηκαν τα φύλλα του φθινοπώρου.

Εισχωρώ μέσα στο δέρμα σου,
βαθιά κοχλάζει ο έρωτας,
βαθιά κοχλάζει η αγάπη,
εκεί που πεθαίνουμε, εκεί ανασταινόμαστε.

Και οι επιθυμίες μου

μια κατάλευκη κηλίδα στο πουκάμισό σου.