Δε θα μείνω για πολύ, όμως, για πάντα θα `μαι εδώ
κι όπως θα φεύγω, θα ξεχάσω παράθυρο ανοιχτό,
να μπαίνω πάντα στην ζωή σου σαν αέρας,
να `μαι το πρώτο σου φιλί μέσα στο ξύπνημα της μέρας.

Δε θα μείνω για πολύ, να σε κουράζω δεν μπορώ,
ψυχή και σώμα θα σου αφήσω και μόλις σού παραδοθώ,
θα γίνω νύχτα κι ουρανός να σε σκεπάζει,
θα ζω με όνειρα και μ’ ό,τι βλέπω γύρω να σου μοιάζει.

Φωτιά μου εσύ, η αγάπη σου είναι τέλος κι αρχή,
ψυχή μου εσύ, αλήθεια μου και ψέμα μαζί,
κορμί μου εσύ, αναπνοή μου και ζωή,
εσύ, εσύ, αχ, όλα μου εσύ.

Δε θα μείνω για πολύ, όμως, για πάντα θα `μαι εδώ,
θα `μαι στου δρόμου το φανάρι που πλησιάζει κόκκινο,
καπνός στα χείλη σου, ιδρώτας στο κορμί σου,
κουκλάκι ψεύτικο στ’ αμάξι σου, τραγούδι και φωνή σου.

Φωτιά μου εσύ, η αγάπη σου είναι τέλος κι αρχή,
ψυχή μου εσύ, αλήθεια μου και ψέμα μαζί,
κορμί μου εσύ, αναπνοή μου και ζωή,
εσύ, εσύ, ναι, όλα μου εσύ.

Φωτιά μου εσύ, η αγάπη σου είναι τέλος κι αρχή,
ψυχή μου εσύ, αλήθεια μου και ψέμα μαζί,
κορμί μου εσύ, αναπνοή μου και ζωή,
εσύ, εσύ, φωτιά, εσύ, εσύ, όλα μου εσύ, εσύ, αχ, εσύ.