Περπάτησα σε Δάσος Μαγεμένο
με δέντρα λογικά που συζητούν
και ρώτησα της Μοίρας το γραμμένο
μάτια προφήτη_μήπως και μου πουν.
.
Κλαδιά γερτά μπλεχτήκαν στα μαλλιά μου
με ανθών γελάκια χάδια λαμπερά
σαν νόμισα πως είδα συντροφιά μου
νάνους τον Σρεκ μαζί και ξωτικά.
.
Πηγές αγνές μου δώσαν σε φιλία
κρυστάλλων ολοζώντανα νερά
στην πράσινη ξεχύθηκα μαγεία
αστέρι μες σε χέρια θεϊκά.
.
Σε βλέπω καθισμένο να διαβάζεις
έπη με κατορθώματα_σπαθιά
και στα λουλούδια μέσα να ρεμβάζεις
κοιτώντας χρυσογάλαζα πουλιά.
.
Δράκους φρικτές αψήφισα παγίδες
κινδύνους τους περνώντας αρμαθιά
και σκόνταψα μες στου ήλιου τις αχτίδες
κοιτώντας χρυσαφένια σου μαλλιά.
.
Και ξύπνησα σε κόσμο μου οργισμένο
κόρνες αυτοκινήτων να χτυπούν
αστρόπλοια μουγκρητό τους θυμωμένο
τοίχους μεταλλικούς να με κοιτούν.