Γυρνώ στο φως και γεύομαι
πως είναι να σε εχθρεύονται, μια φορά.
Ποιος πήρε πάλι να μ​'​ αλείψει λάδι,
φωτιά να ρίξει; μια βραδιά.

Πάρε το γυαλί και ντύσου να σε βλέπουν οι εχθροί σου.
Τέτοιο βλέμμα, τέτοιο χάδι, μια φορά,
δεν υποχωρώ, δεν υποχωρώ.

Κι ότι μου ​'​χουνε προσφέρει
πίσω βλέπω να επιστρέφει, στα διπλά.
Κάθομαι να υπολογίσω
πόσα μου ​'χουν ρίξει πίσω, μικρά καρφιά.

Πάρε το γυαλί και ντύσου να σε βλέπουν οι εχθροί σου.
Τέτοιο βλέμμα, τέτοιο χάδι, μια φορά,
δεν υποχωρώ, δεν υποχωρώ.

Κι ότι μου ​'χουνε προσφέρει πίσω βλέπω να επιστρέφει
μια και δύο, να γυρνάει, στα διπλά.
μα δεν υποχωρώ, δεν υποχωρώ.