Πέντε μπρος και δέκα πίσω
και τα κόκκαλα θα ρίξω
κι άμα πεις κανείς κομμένη
θα την έχει και βαμμένη.

Είμαστε πέντε φαντάροι
και την έχουμε λουφάρει,
αγγαρεία κάνουν άλλοι
τα στραβάδια και οι χάνοι.

Και τα ζάρια φέρνουν βόλτα
μες στου φορτηγού τη ρόδα
κι η χαρτούρα αλλάζει χέρια
και δεν έχει βερεσέδια.

Στις εξάρες μου επάνω
πριν προλάβω ν’ ανασάνω
ο λοχίας κάνει μπούκα
ως αμάν για την παλούκα.

Είμαστε πέντε φαντάρια
ο λοχίας και δυο ζάρια
μα εκείνος τα τσιμπάει
και κανείς μας δεν μιλάει.

Ρίχνει, κάθονται εξάρες
και μας παίρνει τις δεκάρες,
βρε λοχία δίχως μπέσα
κάλλιο τώρα να ‘μουν μέσα.