Κι αυτή τη νύχτα σ’ όλο το κορμί
του πόθου το καντήλι είναι αναμμένο.
Το ξέρω θα βρεις κάποια αφορμή
δεν πρόκειται να ‘ρθεις μα περιμένω,
περιμένω, περιμένω, περιμένω.

Κι αυτή τη νύχτα μέσα στην καρδιά
του πόνου το μαχαίρι είναι μπηγμένο.
Το ξέρω πως και τούτη τη βραδιά
δεν πρόκειται να ‘ρθεις μα περιμένω,
περιμένω, περιμένω, περιμένω.

Γινήκανε τα βλέφαρα βαριά
κι απ’ το παράθυρο το ανοιγμένο
η μέρα βλέπω να ‘ρχεται αργά
μα εσύ δεν ήρθες κι όμως περιμένω,
περιμένω, περιμένω, περιμένω.
Περιμένω.