Πρωί με τα κοπάδια σου
και με το κέντημα σου μικρούλα μου Φιλιώ.
Στο σπίτι σου τα βράδια σου
μαζί κι η βιάση σου περνάς στον αργαλειό

Συχνά στο παραθύρι σου
λεβέντες ξαγρυπνούνε, λεβέντες ζηλευτοί
κι εκεί για το χατίρι σου
κουβέντες αρχινούνε ποιος θα σε παντρευτεί.

Μικρή Φιλιώ γλυκιά τσελιγκοπούλα
γαλανομάτα, γεμάτη νιάτα.
Μες στο χωριό, μικρή χωριατοπούλα
κρυφό καμάρι, ποιος θα σε πάρει.

Όταν φορέσεις και δέσεις σφιχτά
στο λαιμό το μαντήλι σου
και ξεχωρίζουν τα δυο κοραλλένια
τα χείλη σου.

Γλυκιά Φιλιώ, είσαι σωστό
μικρούλα μου καμάρι,
ποιος θα σε πάρει, ποιος θα σε πάρει.

Πολλοί για σένα γράψανε
τραγούδια, μαντινάδες με πόθο, με καημό.
Και των παιδιών τους κλάψανε
πικρόχολες μανάδες τον άδικο χαμό.

Μια νύχτα δεν κρατήθηκες
ο Γιάννος σε φιλάει κρυφά στα σκοτεινά.
Κι εκεί που εσύ φοβήθηκες
αυτός σε παίρνει πλάι και λέει σιγανά.

Μικρή Φιλιώ γλυκιά τσελιγκοπούλα
γαλανομάτα, γεμάτη νιάτα.
Μες στο χωριό, μικρή χωριατοπούλα
κρυφό καμάρι ποιος θα σε πάρει.

Όταν φορέσεις και δέσεις σφιχτά
στο λαιμό το μαντήλι σου
και ξεχωρίζουν τα δυο κοραλλένια
τα χείλη σου.

Γλυκιά Φιλιώ, είσαι σωστό
μικρούλα μου καμάρι,
ποιος θα σε πάρει, ποιος θα σε πάρει.