Κανείς, κανείς τον έρωτα
δεν κράτησε για πάντα,
κανείς, μόνο εμείς
μ’ αυτήν την πιο γλυκιά μπαλάντα.

Κάνω τα αδύνατα για να βρεθώ κοντά σου
παλεύω τα κύματα να αγγίξω την στεριά σου
με πνίγουν μέσα μου σαν θάλασσα τα λάθη
μα πίστεψε με, έχω πάθει και έχω μάθει.

Πιο δυνατός από ποτέ έρχομαι πάλι
στα γράφω όλα σε ένα μήνυμα που εστάλει
και αν δεν σου φτάνουνε αυτά σου έχω κι άλλο
το ένα μου το σ’ αγαπώ πιο δυνατό απ' τ' άλλο.

Εμείς, εμείς το βρήκαμε το νόημα της ζωής
μαζί θα φτάσουμε στο τέλος της γραμμής
κι αν έχει επόμενη ζωή μαζί και πάλι.
Εμείς, μέσα στην κόλαση παράδεισος εμείς
ανάμεσα μας δεν θα μπει ποτέ κανείς
είμαστε εμείς και απέναντι μας όλοι οι άλλοι.
Εμείς.

Μπορεί στα μάτια να κοιτάζονται σαν ξένοι
αυτοί που δεν κρατήσανε την φωτιά τους αναμμένη.

Εμείς οι δύο δεν τελειώνουμε σου λέω
όσο αναπνέεις από σένα θα αναπνέω
το ακατόρθωτο πετύχαμε να γίνει
πιάσαμε χώμα και το κάναμε ασήμι.

Δεν είναι πια αργά δεν πέρασε η ώρα
πάντα η κατάλληλη στιγμή θα είναι το τώρα
τον κύκλο άφησα ανοιχτό να μπεις και πάλι
χάσαμε αυτήν την ζωή μη χάσουμε και άλλη.

Εμείς, εμείς το βρήκαμε το νόημα της ζωής
εμείς θα φτάσουμε στο τέλος της γραμμής
αρκεί στα μάτια σου μονάχα να κοιτάζω.
Εμείς, εμείς, εμείς.

Εμείς, εμείς το βρήκαμε το νόημα της ζωής
εμεί θα φτάσουμε στο τέλος της γραμμής
αρκεί στα μάτια σου μονάχα να κοιτάζω.
Εμείς, μέσα στην κόλαση παράδεισος εμείς
ανάμεσα μας δεν θα μπει ποτέ κανείς
αυτό που αισθάνομαι μαζί σου δεν το αλλάζω.