Μια βροχή, μια μπόρα τα δικά σου δώρα,
σου φωνάζουν τώρα "φταις για όλα εσύ",
κέρδισα από σένα χρόνια δακρυσμένα,
λόγια πικραμένα, μη γυρίσεις, μη.

Εσύ παίζεις και χάνεις και πας να με τρελάνεις,
θα τρέχεις και δεν θα φτάνεις,
παράτα με πια, δεν μου φτάνεις,
εσύ παίζεις και χάνεις και πας να με τρελάνεις,
θα τρέχεις και δεν θα φτάνεις,
παίζεις και χάνεις.

Τ' ουρανού τ' αστέρια, κρύα καλοκαίρια,
κοφτερά μαχαίρια μέσα στη σιωπή,
κέρδισα από σένα χρόνια δακρυσμένα,
λόγια πικραμένα, μη γυρίσεις, μη.

Εσύ παίζεις και χάνεις και πας να με τρελάνεις,
θα τρέχεις και δεν θα φτάνεις,
παράτα με πια, δεν μου φτάνεις,
εσύ παίζεις και χάνεις και πας να με τρελάνεις,
θα τρέχεις και δεν θα φτάνεις,
παίζεις και χάνεις. ( χ2 )