Σε βλέπω να ζητάς παράδεισο στη γη
να είσαι με το λίγο για να αισθάνεσαι πολύ.
Σε βλέπω να γελάς ενώ στ’ αλήθεια κλαις
την ώρα που ψυχραίνεις, ενώ μπορείς να καις.

Μα σ’ αγαπώ γι’ αυτό σε παρατήρησα
στο ‘γραψα στον καθρέφτη, στο ψιθύρισα.
Μοιάζουμε εμείς βαθιά και ας διαφέρουμε
κάποια χρυσή τομή θα καταφέρουμε,
μας συγχωρώ για όλα.

Πριν από σένα ήμουν εγώ
μόνο για μένα, μόνο με μένα.
Πριν από σένα ήμουν απλώς
λόγια σπασμένα δάκρυ στο βλέμμα.
Εσύ μ’ αλλάζεις ξέρεις το πως
μεταμορφώνεις τα δεδομένα
Απ’ το μηδέν μου μοιάζω θεός
κι είμαστε ίδιοι, τέλειο ψέμα.
Μας συγχωρώ για όλα.

Σε βλέπω να ζητάς παράδεισο στη γη
να κάνεις ευκολίες σε μια δύσκολη στιγμή.
Σε βλέπω και για μας να μένεις στις ευχές
τα λόγια όμως μπερδεύεις από τις προσευχές.

Πριν από σένα ήμουν εγώ
μόνο για μένα, μόνο με μένα.
Πριν από σένα ήμουν απλώς
λόγια σπασμένα δάκρυ στο βλέμμα.
Εσύ μ’ αλλάζεις ξέρεις το πως
μεταμορφώνεις τα δεδομένα
Απ’ το μηδέν μου μοιάζω θεός
κι είμαστε ίδιοι, τέλειο ψέμα.
Μας συγχωρώ για όλα.