Άρχισα αφόβως το σιγαρέττο
και νύχτα μέρα το τραβάω σαν τρελή.
Πω πω τι γλύκα που την εβρήκα
και με μεθάει πιο πολύ κι απ' το φιλί.

Ταμπακιέρα κρατάω όπου πάω
και το τραβάω και το ρουφάω
κι όλοι λένε σαν βλέπουν εμένα,
χαριτωμένα πως το τραβώ.

Εις το μαγέρικο κάθομαι χώρια
και μόλις φάω το σιγάρο μου τραβώ.
Κι ας με κοιτούνε κι ας με γελούνε,
εγώ δεν βλέπω κι όλο κάνω το στραβό.

Ταμπακιέρα κρατάω όπου πάω
και το τραβάω και το ρουφάω
κι όλοι λένε σαν βλέπουν εμένα,
χαριτωμένα πως το τραβώ.

Κανένας νέος κομψός κι ωραίος,
σαν μου προσφέρει ένα τσιγάρο μυστικά
χέρι με χέρι μου το προσφέρει
και το τραβούμε και οι δυο γλυκά-γλυκά.

Ταμπακιέρα κρατάω όπου πάω
και το τραβάω και το ρουφάω
κι όλοι λένε σαν βλέπουν εμένα,
χαριτωμένα πως το τραβώ.

Στον άντρα μου είπα να μου βρει πίπα
και κάνα πούρο να τραβώ καμιά φορά
κι ο δόλιος κλαίει κι όλο μου λέει,
δεν πρέπουν πούρα στην καλή νοικοκυρά.