Σώστε τη φλόγα
Και τότε άνοιξα τα μάτια μου
και είδα τους προγόνους μου να περπατούν γυμνοί.
Επάνω στον ιερό βράχο
φιλόσοφοι, γλύπτες και πλατωνικοί.

Ομοφυλόφιλοι,
δημοκράτες, τύραννοι και ποιητές.
Ρήτορες μουσικοί.
στρατηγοί, πολιτική.

Όλοι είχαν τα χέρια σηκωμένα,
ανοιχτά και φώναζαν.
Σώστε τη φλόγα, απ’ την κόκα-κόλα.
Σώστε τη φλόγα, Μελβούρνη, Ατλάντα.
Σώστε τη φλόγα να σβήσουν για πάντα.

Των βαρβάρων τα χρήματα ήταν πολλά
το θράσος μεγάλο.
Των Ελλήνων τα πλούτη μια Αθήνα γυμνή
ένας κλάδος ελαίας.
Μα η θεά Αθηνά τους φτωχούς προστατεύει
με θάρρος οπλίζει.
Και το στόμα των αφρόνων
για πάντα θα κλείσει.

Όλοι είχαν τα χέρια σηκωμένα,
ανοιχτά και φώναζαν.
Σώστε τη φλόγα, απ’ την κόκα-κόλα.
Σώστε τη φλόγα, Μελβούρνη, Ατλάντα.
Σώστε τη φλόγα να σβήσουν για πάντα.