Όταν κατέβηκες το βράδυ τα σκαλιά
σε είδα απ’ τον κόσμο ξεχασμένη,
θυμάμαι πως μου ‘λεγες αν θες
είμαστε ξένοι, είμαστε ξένοι

Για τι να είμαστε μακριά χωρίς αιτία
γιατί να δείχνουμε πως είμαστε μακριά.
Γιατί να παίρνουμε την κάθε ευκαιρία
να κάνουμε τ' αστεία σοβαρά.

Όταν με ρώτησες η ώρα ήταν δυο
όταν μου μίλησες μου είπες δεν μπορώ,
να αρρωσταίνω πάντα εγώ και για τους δυο
καλύτερα να φύγουμε από δω.

Για τι να είμαστε μακριά χωρίς αιτία
γιατί να δείχνουμε πως είμαστε μακριά.
Γιατί να παίρνουμε την κάθε ευκαιρία
να κάνουμε τ' αστεία σοβαρά.