Έχασα την ταυτότητα
Μες την πραγματικότητα
Πήγα το δήλωσα στο τμήμα
Κι ύστερα ρώτησα το κύμα

Μα εκείνο δεν μου μίλησε
Τα πόδια μου δεν φίλησε
Νερό ήταν μοναχά κι αλάτι
Μες της ψυχής μου το κανάτι

Έχασα την ταυτότητα
Μες την επικαιρότητα
Δεν με βοήθησε το κόμμα
Κι ύστερα ρώτησα το χώμα

Μα εκείνο δεν μου μίλησε
Δε φύτρωσε δεν μύρισε
Μόνο ήταν χώμα λασπωμένο
Σαν της ψυχής το πεπρωμένο

Έχασα την ταυτότητα
Μες τη συμβατικότητα
Δεν τόπα σ άνθρωπο κανένα
Μόνο στ’ αστέρια τ’αναμένα

Κ εκείνα μου μιλήσανε
να τα κοιτώ μ, αφήσανε
κι είπαν η νύχτα θα κρατήσει
μέχρι η ψυχή μου να δακρύσει.