Κάθε βράδυ στην Αθήνα
τριγυρνώ και ξενυχτώ
και για σένα, βρε τσαχπίνα,
μεθυσμένος περπατώ.

Πίνω μόνος και δακρύζω
στης ταβέρνας τη γωνιά
και σαν τον τρελό γυρίζω
για την τόση σου απονιά.

Δε σε νοιάζει πια για μένα,
που πονώ κάθε βραδιά
και αλλού τα 'χεις δοσμένα
της καρδιά σου τα φιλιά.

Όποιον άλλον κι αν πλανέψεις
με τα ψεύτικα φιλιά,
θα ‘ρθει η ώρα να γυρέψεις
τη δική μου αγκαλιά.