Και χίλια μάτια να ‘χω για σένα
και χίλια χέρια να σε κρατώ.
Όσα και να ‘χω ποτέ δε φτάνουν
για να σου δείχνω πως σ’ αγαπώ.

Είσαι ο αγέρας που ανασαίνω
της καρδιάς ο δρόμος που περπατώ,
μια στιγμή μου φεύγεις κι εγώ πεθαίνω
δίχως τη δική σου αγάπη δε μπορώ.

Και χίλια χρόνια να ζω για σένα
πάλι δεν φτάνουν να σ’ αγαπώ.
Να σε κοιτάζω, να σ’ αγκαλιάζω
και να σε θέλω σαν το νερό.

Είσαι ο αγέρας που ανασαίνω
της καρδιάς ο δρόμος που περπατώ,
μια στιγμή μου φεύγεις κι εγώ πεθαίνω
δίχως τη δική σου αγάπη δε μπορώ.