Φεύγω λοιπόν χωρίς φιλί
με παγωμένα άδεια χείλια
δεν μου 'δωσες ένα φιλί
και σ' αγαπούσα έτσι πολύ.

Και κλαίω για κείνα τα φιλιά
που τα μοιράζω όπου να 'ναι
σ αυτούς που δεν μου τα ζητάνε
άγνωστοι και περαστικοί.

Και κλαίω για σένα πιο πολύ
γιατί σκορπίζεις την ζωή σου
άγιο νερό του παραδείσου
χωρίς σκοπό εδώ κι εκεί.

Φεύγω λοιπόν χωρίς φιλί
σαν οδοιπόρος διψασμένος
που γύρναγε σε έρημη γη
και βρήκε πέτρινη πηγή.