Μ' αρέσουν τα ωραία κι όπου τα 'βρω τα γλεντώ,
ξεχνώ με τα γλεντάκια τον παλιόκοσμο αυτό.
Ταβέρνα και τραγούδι με μια φίνα στη γωνιά,
τα πάντα λησμονιούνται με γλυκιά διπλοπενιά,
με γλέντι ως το πρωί, είν' όμορφη η ζωή.
Είν' όμορφη η ζωή!

Γιατί να συλλογιέμαι για τη μάταια ζωή,
αφού ξεχνιούνται όλα μ' ένα γλέντι ως το πρωί.
Κρασάκι και τραγούδι μια βραδιά στο καπηλειό
και σβήνεις στο ποτήρι κάθε ντέρτι σου παλιό,
με γλέντι ως το πρωί, είν' όμορφη η ζωή.
Είν' όμορφη η ζωή!