Ποια πίστη με έφερε ξανά
κι αρχαία νοσταλγία,
αμάν αμάν και ωσαννά
Χριστός και Παναγία.

Κουβέντα πιάνεις στον χορό
μ’ έναν θεό εργένη
και στ’ αρχαγγέλου το φτερό
μικρός αητός πεθαίνει.

Όταν χορεύεις πολεμάς
για την ψυχή σου και για μας.

Γυμνό πουκαμισόφιδο
της μοίρας το φουστάνι,
μαύρο σπαθί ματόφρυδο
που μάτι δεν το πιάνει.

Και όταν μπαίνεις στον χορό
λογαριασμούς ανοίγεις,
τα βάσανά σου ένα σωρό
σε μια στροφή τα πνίγεις.

Όταν χορεύεις πολεμάς
για την ψυχή σου και για μας.