Ένα καλοκαίρι ήρθες κι έβαλες φωτιά
σ’ ό,τι αγαπούσα
στα όνειρα μου τα κρυφά
μ’ άφησες αστέρι δίχως φως στη σκοτεινιά
μόνη μες στο αγέρι
με την άδεια μου καρδιά

Έστω λίγο να σε δω
το Θεό παρακαλώ
κι ας λέω δε με νοιάζει
σε ποιον άνεμο να πω
πως δεν είσαι πια εδώ
κι ας λεω δε με νοιάζει

Ένα καλοκαίρι θα ανοίξω τα πανιά
σε μικρή βαρκούλα
που τη λένε λησμονιά
μήπως και ξεχάσω
όσα ζήσαμε παλιά
να σε ξεπεράσω
να βρω άλλη αγκαλιά