Να ξεχαστούν τα σώματα μας
το ένα μες στο άλλο
μια για πάντα

να ξεχειλίσουν τα ποτήρια μας

δόξα καλύπτει τα ψηλά βουνά
ότι μ' αγάπησες τόσο
με κάνει να μη θέλω να πεθάνω

κι όμως το δέχτηκα
να ξετυλίγεσαι μαζί μου
σπείρα που απλώνεται στο άπειρο

στα μονοπάτια μας συχνά θα κελαηδούν πουλιά
και θα φυσάνε καταπάνω μας τη μυρωδιά τους άνθη
από τ' απέραντα νωπά χωράφια

ένα φιλί που ποτέ δεν τελειώνει
όπως ανακατώνεται ο αέρας με το φως
η γη με τη βροχή σε μέρη αγναντερά

αυξάνομαι για σένα

ωραία μου ψυχή.