Νύχτες αλήτισσες, με μάτια θαμπωμένα.
Κάνεις τσιγάρο στη γωνιά.
Της φτήνιας ο έρωτας που φύλαξες για μένα
στα πεζοδρόμια ζητά παρηγοριά

Πόρνη ζωή που στη διατίμηση με βγάζεις
Πλάνα με παίρνουν κοντινά.
Εννιά στους δέκα που ξανά πατάνε γκάζι
Στα ξενυχτάδικα πουλάνε πιο φτηνά.

Πείνα στα βλέμματα, το φόβο μου μυρίζει.
Στα πεταχτά μια προσευχή.
Ξένος ιδρώτας το κορμί μου βασανίζει
κι όσα δεν λένε μου βιάζουν την ψυχή.

Όμορφα λόγια, τρυφερά κι απελπισμένα.
Μονάχα εμένα αγαπάς.
Κι όλα όσα σού’ δωσα, βαθειά που είχα κρυμμένα
με δυό δεκάρικα την ώρα τα μετράς.