Γκρίζοι δρόμοι και μουντή βροχή.
Μάτια γυάλινα και άδεια.
Σπίτια σκοτεινά χωρίς ψυχή
και φτηνά ποτά τα βράδια

Ποιος στοιχειώνει ό,τι αγάπησα;
Ποιος την ομορφιά σκοτώνει;
Ποιος γκρεμίζει ό,τι άρχισα;
Τη ζωή μου ποιος σταυρώνει;

Πού χαθήκαν όσοι αγάπησαν
κι όλοι εκείνοι που μιλήσαν;
Στα σκοτάδια όσοι περπάτησαν
και το φόβο πολεμήσαν;

Πού είναι η ελπίδα, πού είναι η ομορφιά;
Πού είναι ο έρωτας κρυμμένος;
Της καρδιάς μου έσβησε η φωτιά.
Μένει ο πόνος αγριεμένος

Δεν μπορώ άλλο να τραγουδώ.
Η φωνή μου πια δεν βγαίνει.
Όλα όσα πρόλαβα να δω,
μια γενιά που πάει χαμένη

Ποιος μας χώνει σε στενό κλουβί;
Ποιος το χέρι τους οπλίζει;
Ποιος μας πότισε οργή;
Ποιος τη μοίρα μας ορίζει;