Με αγγίζεις και παίρνω ζωή,
πόσο πολύ με γεμίζεις,
με διαβάζεις με μάτια κλειστά,
τόσο καλά με γνωρίζεις.

Άδικα κρύβεσαι,
ξεχωρίζεις, ξεχωρίζεις, ξεχωρίζεις. ( χ2 )

Μη ζητάς βοήθεια, δεν σ’ ακούει κανείς,
δεν υπάρχει κανείς, είν’ αυτοί και εμείς,
μη ζητάς βοήθεια, μόνο εγώ είμ’ εδώ,
μόνο εγώ σ’ αγαπώ κι αν χαθείς θα σε βρω,
πάντα ξεχωρίζεις.

Σε μυρίζω μίλια μακριά,
πόσο σε καταλαβαίνω,
σ’ έχω ανάγκη τόσο φρικτά,
λίγο αν μου λείψεις πεθαίνω.

Άδικα κρύβεσαι,
ξεχωρίζεις, ξεχωρίζεις, ξεχωρίζεις. ( χ2 )

Μη ζητάς βοήθεια, δεν σ’ ακούει κανείς,
δεν υπάρχει κανείς, είν’ αυτοί και εμείς,
μη ζητάς βοήθεια, μόνο εγώ είμ’ εδώ,
μόνο εγώ σ’ αγαπώ κι αν χαθείς θα σε βρω,
πάντα ξεχωρίζεις. ( χ2 )

Με αγγίζεις και παίρνω ζωή,
πόσο πολύ με γεμίζεις.