Την κιθάρα γρατζουνάω ξαπλωμένος στο χαλί,
το ταβάνι θα κοιτάω μέχρι να ‘ρθει το πρωί,
από τότε που ‘χεις φύγει, μια φορά δεν έχω βγει,
μέσ’ στο σπίτι τριγυρνάω, σαν αγρίμι στο κλουβί,
τα τηλέφωνα χτυπάνε μα εγώ δεν απαντάω,
δεν γουστάρω σε κανέναν να μιλάω.

Μοναχούλης θα τη βγάλω και τραγούδια θα σου γράφω,
θα ακούω τις ειδήσεις να μου πουν αν θα γυρίσεις,
μοναχούλης περιμένω, σαν φωτάκι αναμμένο,
γύρνα πίσω, σ’ αγαπάω, μοναχούλης μου πονάω.

Πώς μπορείς και με αφήνεις, πώς μπορείς και με ξεχνάς,
μόνο απ’ τις φωτογραφίες τώρα μου χαμογελάς,
από τότε που ‘χεις φύγει, δεν αισθάνομαι καλά,
θ’ αρρωστήσω, να το ξέρεις, απ’ την τόση μοναξιά.
τα τηλέφωνα χτυπάνε μα εγώ δεν απαντάω,
δεν γουστάρω σε κανέναν να μιλάω.

Μοναχούλης θα τη βγάλω και τραγούδια θα σου γράφω,
θα ακούω τις ειδήσεις να μου πουν αν θα γυρίσεις,
μοναχούλης περιμένω, σαν φωτάκι αναμμένο,
γύρνα πίσω, σ’ αγαπάω, μοναχούλης μου πονάω.