Πέφτει στο πάτωμα η σκιά μου
λες και έσβησαν μπροστά μου τα φώτα της σκηνής.
Βάζω τραγούδια που σ’ αρέσουν
εκείνα ίσως μπορέσουν να πουν όσα δεν πεις.

Σβήνω τον φίλων μου τις κλήσεις
και ανάβω αναμνήσεις να καίνε σαν χαρτί.
Κλείνω να μείνουμε πια μόνες
εγώ και οι εικόνες που είμασταν μαζί.

Εγώ να σκέφτομαι μαζί κι εσύ να ζεις μαζί της
εσύ διαλέγεις να είσαι εκεί και εμένα εδώ μου λείπεις.
Κρατιέμαι από ένα σ’ αγαπώ που εσύ το εγκαταλείπεις
εγώ για σένα ζω κι εσύ το ζεις μαζί της.

Μακάρι να 'ταν μια στιγμή να ζούσα την ζωή της
να 'μουν εγώ αντί γι αυτήν και να μου λες μου λείπεις.
Κρατιέμαι από ένα σ’ αγαπώ που εσύ το εγκαταλείπεις
εγώ για σένα ζω και εσύ το ζεις μαζί της.

Κι άλλο ποτό μες το ποτήρι
και ούτε ένα μου χατίρι δεν βγήκε αληθινό.
Ψάχνω χαμένες ευτυχίες
μες τις φωτογραφίες εκείνες θα τις βρω.

Σβήνω τον φίλων μου τις κλήσεις
και ανάβω αναμνήσεις να καίνε σαν χαρτί.
Κλείνω να μείνουμε πια μόνες
εγώ και οι εικόνες που είμασταν μαζί.

Εγώ να σκέφτομαι μαζί κι εσύ να ζεις μαζί της
εσύ διαλέγεις να είσαι εκεί και εμένα εδώ μου λείπεις.
Κρατιέμαι από ένα σ’ αγαπώ που εσύ το εγκαταλείπεις
εγώ για σένα ζω κι εσύ το ζεις μαζί της.

Μακάρι να 'ταν μια στιγμή να ζούσα την ζωή της
να 'μουν εγώ αντί γι αυτήν και να μου λες μου λείπεις.
Κρατιέμαι από ένα σ’ αγαπώ που εσύ το εγκαταλείπεις
εγώ για σένα ζω και εσύ το ζεις μαζί της.