Με τη μια και με την άλλη
και με του πιοτού τη ζάλη
προσπαθώ να την ξεχάσω
και σ’ άλλη αγάπη να περάσω

Μα όσο πίνω και μεθάω
τόσο πιο πολύ τηνε ζητώ
κι όσο μ’ άλλες ξενυχτάω
τόσο πιο πολύ την αγαπώ.

Μες στου πειρασμού τα χέρια
και στα αμαρτωλά νυχτέρια
το κορμί μου έχω αφήσει
παρά σ’ εκείνη να γυρίσει.

Μα όσο πίνω και μεθάω
τόσο πιο πολύ τηνε ζητώ
κι όσο μ’ άλλες ξενυχτάω
τόσο πιο πολύ την αγαπώ.